Artiest info
Myspace
GC NEKKERSDAL, BRUSSEL - 22/03/11

Welkom in Brussel! hoe wil je eigenlijk dat ik je aanspreek? Marquise? Mr Knox? of “Big Daddy”? alhoewel dat laatste wat moeilijk ligt gezien ons leeftijdsverschil?

(lachend) aub noem mij gewoon Marquise, “Big Daddy” is een bijnaam die ontstaan is tijdens mijn schoolperiode en vind ik best aangenaam maar laten we het maar bij Marquise houden.

Dit is een vraag die je waarschijnlijk al tientallen keren hebt beantwoord maar ze blijft essentiëel: “ hoe is het allemaal begonnen”?

Ik ben afkomstig van Granada, Mississippi en groeide op met de blues die ik ontdekte door mijn oom en grootmoeder, die het slavenbestaan nog aan de lijve heeft gekend.

Leerde zij je dan ook gitaarspelen?

Mijn eerste gitaar bespeelde ik toen ik 11 jaar oud was, het was een instrument dat er ergens in huis lag rond te slingeren en waar niemand naar om keek dus nam ik ze maar ter hand en begon er op te spelen.

Zonder lessen te volgen?

Ja volledig op mezelf, ik speelde dag en nacht eigenlijk vooral ’s nachts. Ik hoorde een bepaald ritme en oefende tot ik het kon. Eens het onder de knie begon ik aan een ander. Zo leerde ik later mezelf ook bas, drums en mondharmonica. Oefenen, oefenen, oefenen… God gaf me de wilskracht om dit vol te houden en te slagen.

Welke waren dan je favoriete gitaristen en/of invloeden?

Er waren er heel wat maar ik hield toch vooral van BB King, Muddy Waters en Lightnin’ Hopkins.

Wat mij verbaast is dat je zo doordrongen bent van de Blues terwijl zwarte jongeren op jouw leeftijd eerder naar Hip Hop of rap luisteren, neen?

De Blues zit blijkbaar in mijn bloed, misschien niet abnormaal door de familiegeschiedenis, in ieder geval is het enkel Blues dat ik wil spelen, noem het een roeping of wat dan ook. Eens de Blues je te pakken heeft laat het je niet meer los. Ik kan wel een beetje Rappen maar het is absoluut mijn ding niet. Blues, Blues en niets anders. Het stroomt echt door mijn aders.

Als ik naar je zelfgeschreven nummers luister kan ik niet anders dan concluderen dat je familie zéér belangrijk is?

Absoluut ! mijn familie is het allerbelangrijkste voor mij. Want wat zijn “vrienden” hé, nu ik wat succes begin te hebben schijnen er steeds meer af te komen maar voor je het weet gaat het wat minder en laten ze je vallen als een steen. Mijn familie heeft me steeds gesteund in al wat ik deed. En nu wil ik met mijn muziek hen iets kunnen teruggeven.

Reizen ze ook mee met jou nu je zo een lange tournee door Europa hebt?

Neen dat niet, we hebben uiteraard regelmatig contact maar praktisch was dit nog niet mogelijk. Ik mis hen uiteraard maar ik voel hun energie en hun steun bij ieder optreden.

Is er trouwens een verschil merkbaar tussen het Europese publiek en in je thuisland?

Ik heb in ieder geval de indruk dat het publiek hier veel enthousiaster is en gemakkelijker mee opgaat in de sfeer. Dat leidt soms tot aangename muzikale uitspattingen. ??? (lacht) Je hoeft er je niets speciaals bij voor te stellen maar als we op scène voelen dat het publiek zin heeft om te dansen aarzelen we niet om er een goede oude “shaker” tussen te gooien of een ophitsende “rock and roll”.

Je hebt voor je (uitstekende) album “Man Child” samengewerkt met Michaël Burks, wie van jullie lanceerde eigenlijk de grap dat Michaël je vader is?

Ik heb veel geleerd van Michaël en toen we samen speelden en repeteerden wees hij me dikwijls op de fouten die ik maakte waarop ik steeds reageerde met “ja Pa”, zo is dat eigenlijk begonnen. Af en toe zeggen we dat nog eens tijdens interviews en soms pikken journalisten dat op als waarheid en zo is dat een eigen leven gaan leiden. Best grappig eigenlijk.

Ben je bezig met een nieuw album op dit moment en wat kunnen we verwachten?

Inderdaad de laatste hand is er aan gelegd. “Here I Am” zal hoogstwaarschijnlijk de titel zijn en zal exact weergeven hoe ik me nu voel in de wereld van de muziek. Wat zelfverzekerder dan toen, ik wil uitschreeuwen dat ik er sta nu en hoop dat de mensen het zullen aanvaarden. Muzikaal zal er weinig veranderen, Blues, Blues, Blues weet je wel?

Dank je wel voor dit gesprek Marquise en veel succes nog verder.

Ik bedank jou dat je interesse had om mij te interviewen.

Bluesyluc

N.v.d.r. Later op die avond zou Marquise Knox nog een briljant concert weggeven. Een ongelooflijk talent en een bijzonder aangenaam mens waar we in de toekomst ongetwijfeld nog meer zullen van horen. “Off the record” gaf hij ons ook een van zijn favoriete zelfontworpen recepten prijs. Effectief schijnt Marquise ook een uitstekende kok te zijn. Nieuwsgierigen hiernaar kunnen een mailtje sturen naar Rootstime.